Czy typ sylwetki wpływa na rodzaj treningu ?

Witaj,

       Aby lepiej poznać swoje ciało i poddać je właściwemu treningowi. Należy przyswoić sobie pewna wiedzę. Około drugiego tygodnia rozwoju płodu zarysowują się pierwotne warstwy: warstwa zewnętrzna, zwana ektoderma, warstwa środkowa, określana mianem mezodermy i warstwa głęboka, czyli endoderma. Każda z tych warstw jest zalążkiem określonych części organizmu:

-z ektodermy powstaje naskórek i organy czuciowe, a także ośrodkowy układ nerwowy i nerwy obwodowe,

-z mezodermy wykształcają się głownie kości, mięśnie, organy moczowo-płciowe, układ sercowo-naczyniowy i krew,

-z endodermy powstaje błona śluzowa jelita i gruczoły układu trawiennego.

      Przeważający rozwój jednej z tych warstw w czasie dorastania odpowiada za ukształtowanie się określonego typu sylwetki.

       Osoby o sylwetce ektomorficznej są kruchej i delikatnej budowy. Maja długie kończyny i są wąskie w barkach. Ich kościec jest drobny, ale wyraźnie zaznaczony, z powodu prawie całkowitego braku tkanki tłuszczowej widoczne są włókna układu mięśniowego, chociaż układ ten wcale nie jest dobrze rozwinięty. Osoby takie maja przyspieszona przemiana materii, co zmusza je do jedzenia dużych ilości pokarmów, jeśli chcą przybrać na wadze. Ektomorficy mogą zwykle odbywać wiele treningów tygodniowo, szybko odzyskują siły, a ich organizm regeneruje się błyskawicznie. Aby przybrać na wadze, takie osoby muszą dostarczać organizmowi więcej kalorii niż spalają. Mięśnie ektomorfików zwykle nie maja odpowiedniego napięcia, dlatego często się zdążą, ze osoby te maja schorzenia kręgosłupa. W celu ich eliminacji, ektomorficy muszą wzmocnić napięcie mięśni, aby zlikwidować wady postawy.

Aby zbudować masę mięśniowa, ektomorficy nie powinni przesadzać z ilością treningów. Ilość treningów nie powinna być większa niż 4 tygodniowo, powinny być one krótkie, ok. 50-60 minut. Do treningów należy wybierać wolne ciężary oraz bazować na ćwiczeniach wielostawowych.

      Osoby o sylwetce mezomorficznej są dobrze umięśnione, maja mocny kościec i stawy o masywnej budowie. Szerokie obojczyki i umięśnione ramiona czynią te osoby barczystych. Ich klatka piersiowa jest znacznie szersza od talii, co kontrastuje z sylwetka występującą u endomorfików, którzy maja szeroka talie i zaokrąglony brzuch. Jedna z cech charakterystycznych dla mezomorfików są silnie rozwinięte mięśnie kończyn. Maja oni potężne łydki i przedramiona. Osoby o tej budowie nastawione są na działanie, ale chociaż z powodzeniem mogą uprawiać wszystkie rodzaje sportów, z powodu relatywnie dużej masy mięśniowej mogą mieć pewne trudności z uprawianiem sportów wytrzymałościowych. Mięśnie mezomorfików doskonale rozwijają się pod wpływem ćwiczeń podstawowych oraz izolowanych. Praktycznie wszystkie ćwiczenia dają dobre efekty. Wskazane jest, aby w każdym zestawie ćwiczeń na poszczególne grupy mięśniowe, było co najmniej jedno ćwiczenie podstawowe. Zaleca się zmieniać ćwiczenia, metody treningowe, objętość treningów, obciążenia, liczbę serii i powtórzeń oraz długość przerw miedzy seriami.

      Endomorfikami są osoby o krągłej budowie. Rozwinięta tkanka tłuszczowa zakrywa rzeźbę mięśniowa, co nadaje wyglądowi tych osób pewnej miękkości. Ich kości są prawie niewidoczne. Obserwuje się przewagę ud i ramion nad łydkami i przedramionami. Ich kościec nie jest tak drobny jak u ektomorfików i mniej masywny niż u mezomorfików. Silnie rozwinięty układ trawienny powoduje, ze endomorficy są szerocy w talii. Przemiana materii przebiega u tych osób wolno i potrzebują oni więcej czasu na odzyskanie sił niż osoby o pozostałych typach sylwetki. Aby schudnąć endomorficy muszą trzymać dietę. Osoby o tym typie budowy rzadko maja problemy z kręgosłupem, jego kształt dostosował się do masy, która musi podtrzymywać. Często endomorficy cierpią na bóle kolan. Osoby takie powinny koncentrować się na takich metodach i technikach treningowych, które-stymulując mięśnie do rozrostu-przyspieszają przemianę materii, przyczyniając się do redukcji tkanki tłuszczowej. Oznacza to wykonywanie w ćwiczeniach po 15 i więcej powtórzeń w seriach, skracanie przerw miedzy seriami do 60 sekund i mniej, ograniczanie treningu siłowego do 60 minut i uzupełnianie treningu siłowego treningiem cardio. Intensywność treningów powinna być wysoka, zwłaszcza tych siłowych. Zaawansowani mogą dodać supersecie, serie potrójnie łączone i gigantserie. Endomorfik powinien pamiętać równocześnie, ze cecha jego treningów powinna być zmienność. Zmienność samych ćwiczeń, sposobów ich wykonania, dobieranych obciążeń, liczby, serii i powtórzeń, przerw miedzy seriami, tempa wykonywania ruchów itp.